Friday, October 26, 2007

Πέτρες: μισά μισά τα λένε όλα

Tι να πουν κι οι πέτρες για την αγάπη;

Εγώ ρωτάω να περπατήσω πάνω στις σχισμές σας;

και απαντάνε ναι, αν θες ν' ακούσεις τη θάλασσα θλιμμένη.

Ακουμπάω μέχρι το αυτί στην καμπύλη της αβύσσου.

Ξύνω, αχ! Το γόνατό της ρέει.

Στέκομαι εκεί, ωχ! Το μάτωσα το κάτω χείλι.

Μεμιάς αναπηδώ, παφ! Το πέλμα μου απλά κοιτάει.



Κρίμα τόση ιστορία σκορπισμένη...

Αύριο θα με φωνάζουν αμμουδιά

- στους χάρτες, βέβαια, χρυσή ακτή -

και φταίει το φως σου που με λιώνει

κι η ανάσα που με γλύφει

κι εσύ, που με καλοκαιριάζεις πάντα.


Friday, October 19, 2007

Αλάσκα

Δεν πήγα αλλά θα πάω.
Δεν πήγα αλλά κρυώνω.

Δεν πήγα αλλά φοβάμαι.
Δεν πήγα αλλά πεινάω.

Δεν πήγα αλλά δεν καταλαβαίνω.

Δεν πήγα αλλά χιονίζει.

Δεν πήγα αλλά υπάρχει.

Δεν πήγα αλλά το ξέρω.

Δεν πήγα αλλά δεν πειράζει.

Δεν πήγα αλλά πειράζει.

Δεν πήγα αλλά με είδαν.

Δεν πήγα αλλά με τάισαν.

Δεν πήγα αλλά με πόνεσαν.

Δεν πήγα αλλά με χώρεσαν.

Δεν πήγα αλλά με έθαψαν όταν πέθανα.
A veces me pierdo.
Lo tuyo vuelve mío
y te lo doy.

Tuesday, October 9, 2007

Othello

Ήσουν ευγενής και ακέραιος χαρακτήρας.
Το μαύρο σου πετσί ήταν αυτό
που έκανε τη ζωή σου δύσκολη.
Καχυποψία.
Βρέθηκες σε μια άδικη, εχθρική και μίζερη κοινωνία.
Με κίνητρα την κακία και το φθόνο βγήκες από τη μέση.

Μετά, το όνομά σου συνδέθηκε με τους ρομαντικούς.
Απέκτησε τραγικό περιεχόμενο,
ταυτίστηκε με τα αδικοχαμένα θύματα
και μελοποιήθηκε όλο,
απ' την ουρά μέχρι τα αυτιά.

Άντε γεια.
Τριγύρνα!

Απορίες

Τι είναι μεγαλύτερο ψέμα:
Να πεις ότι ο Πινόκιο δεν υπήρξε ποτέ
ή ότι η μύτη του μεγάλωνε κάθε φορά που έλεγε ψέματα;

Monday, October 8, 2007

(σαν αρχαίο) γκράφιτι

Ουκ έστιν πλούτος το πανταχόθεν χρηματίζεσθαι
(Πλούτος δεν είναι να τα παίρνεις από παντού)

Κάπου το είδα γραμμένο, αλλά είναι αρχαίο οπότε δεν κινδυνεύω να κατηγορηθώ για παραβίαση δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας επειδή το παραθέτω έτσι, χωρίς να αναφέρω συγγραφέα, έκδοση και χρονολογία.
Η προστασία του ως άνω ρητού ως πνευματικού δημιουργήματος έχει λήξει και συνεπώς ο καθένας σήμερα μπορεί να το χρησιμοποιεί χωρίς να χρειάζεται να έχει λάβει άδεια προηγουμένως από το δημιουργό του. Στην τελική, δεν γίναμε και πλουσιότεροι από την επίκλησή του, ώστε να μας ζητηθεί, σύμφωνα με τις διατάξεις περί αδικαιολόγητου πλουτισμού, απόδοση της ωφέλειας που (και καλά) αποκτήσαμε.

Ας είναι, όπως και να΄χει, στις μέρες μας κινδυνεύεις να κατηγορηθείς κάθε ώρα και στιγμή για προσβολή πνευματικών δικαιωμάτων μόνο και μόνο επειδή το στόμα σου μεταχειρίστηκε ένα γλωσσοδέτη για να ξεμουδιάσει,
χωρίς να ρωτήσει τη γλώσσα,
χωρίς να γνωρίζει το δέτη.