Wednesday, April 30, 2008

Es Sant Jordi...

... y en Barcelona hoy realmente llega, explota la primavera... La princesa de la leyenda, como cada año espera ser rescatada de las garras del Dragón por su enamorado Sant Jordi (que le regalará una rosa, fruto de la sangre del monstruo), por eso todos nos "echamos" a la calle a comprar libros y rosas, a juntarnos como hormiguitas trabajadoras (perezosas de hacerlo) en un hormiguero, bullicioso y chispeante de energía festiva, que se llama Las Ramblas, Plaza Catalunya, Paseo de Gracia, Rambla Catalunya...
Todo bien catalán...
Porque hoy es realmente el día Nacional de Catalunya (aunque no oficial), pero sí el de la gente...
Todo es muy catalán...
Como el rojo y amarillo que tiñe las calles de Barcelona, por las rosas, por el sol y por el color de nuestra bandera o por el "pa amb tomàquet".
Porque es el día que los catalanes se sienten más orgullosos de serlo. Porque es el día de los enamorados de Catalunya. Los chicos compran rosas a sus enamoradas (o a sus enamorados) y ellas (y ellos) les corresponden con la rosa. Salimos a comprar, a beber y comer a una terracita soleada y "pasamos el día" de fiesta, de paseo... La gente se escapa del trabajo (seremos muy catalanes, es decir con fama de muy currantes, pero en este día a nadie le apetece trabajar ¡y casi nadie lo hace!).
Porque huele a primavera, a calor, a sol de pre-verano... Porque vas a ver a tus amigos escritores que, como Joan de Déu, o Áfrika, firmarán libros en algún chiringuito callejero lleno de gente, de curiosos, de vendedores de rosas, de turistas despistados que se aprietan como anchoas, o boquerones, en una lata llamada Barcelona que se llena tanto, tanto, tanto que piensas que ya no cabrá nadie más...
Pero como dice la famosa frase de un sabio borracho: “¡CABRÁ!”
Por eso...
¡SOLO FALTAS TÚ!

Reproducción no autorizada de un texto de *D.

Wednesday, April 23, 2008

Απόφαση 01/08

Το Α3 Τμήμα

προεδρεύοντος υπό του Πατρός ημών

του εν τοις ουρανοίς

Λαμβάνοντας υπόψη την από 20-4-2008 εκπρόθεσμη αίτηση του ============, προσωρινά διαμένοντος, κατά δήλωσή του, στη Νήσο Ρήνεια Κυκλάδων και την από 22-4-2008 ανταίτηση του ========= ======== του ========, κατοίκου Νήσου Μυκόνου Κυκλάδων, οδός ========, αρ. ==, με τις οποίες για τους λόγους που εκτίθενται σε αυτές, ο μεν αιτών ζητάει την κατάργηση της καθιερωμένης σφαγής των αμνών κατά το διάστημα μεταξύ 21 έως 27 Απριλίου 2008 και την αντικατάστασή της με άλλο έθιμο, λιγότερο επώδυνο, ο δε ανταιτών ζητάει τη λογική διατήρηση της προαναφερθείσας σφαγής κατά το επίμαχο διάστημα,

ΑΦΟΥ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΔΙΚΑΙΟ

Ο αιτών επιδιώκει να καταργηθεί η καθιερωμένη σφαγή των αμνών, με βάση τους λόγους που αναφέρονται στην αίτησή του, ήτοι την απόλαυση των χαμομηλιών, των θυμαριών και της αμέριμνης περιπλάνησης στις πλαγιές με τις μαργαρίτες της Νήσου Ρήνειας που εμφανίστηκαν αυτήν την άνοιξη, όπως αναλυτικά αναφέρει στην αίτησή του, όμως πριν καλά καλά ανθήσουν, αυτός θα υποχρεωθεί να αποτελέσει το αντικείμενο συζήτησης για μια ολόκληρη μέρα. Συγκεκριμένα, ο αιτών ισχυρίζεται ότι η εν λόγω «έκθεση» θα πραγματοποιηθεί κατά τρόπο που δεν τον τιμά ιδιαίτερα, καθόσον, όπως επικαλείται στην αίτησή του, θα κρυώνει και θα ντρέπεται όταν θα βρεθεί γυμνός ενώπιον τρίτων, του ανταιτούντος μη εξαιρουμένου.

Ο ανταιτών επιδιώκει να διατηρηθεί η καθιερωμένη σφαγή των αμνών, με βάση τους λόγους που αναφέρονται στην ανταίτησή του, ήτοι αφενός την αδιαμφισβήτητη αμηχανία που θα προκληθεί συλλήβδην στο πασχαλινό τραπέζι, αφετέρου τη δεινή οικονομική κατάσταση στην οποία θα περιέλθουν όσες ήθελε κριθεί οικογένειες. Συγκεκριμένα ο ανταιτών επικαλείται τη βάσιμη και ισχυρή πιθανότητα ότι οι συνδαιτημόνες θα τρώνε αδιάφορα μαρούλι ωσάν να επρόκειτο για βόσκοντες αμνούς, καθώς επίσης και ότι οι λοιπές εμπλεκόμενες οικογένειες που βασίζουν την ουσιαστική τους επιβίωση σε αυτό το έθιμο θα αναγκαστούν να αναζητήσουν άλλους τρόπους συσσώρευσης οικονομικού πλούτου, γεγονός που θα κλονίσει με βεβαιότητα την ευαίσθητη ισορροπία της αγοράς.

Επειδή ο αιτών εμφάνισε εκπρόθεσμα προς ικανοποίηση του δικαιώματός του την ανωτέρω αίτηση, η δε επίκληση του σχετικού δικαιώματός του ελάχιστες μόνο μέρες (λιγότερο από πέντε) πριν την καθιερωμένη τέλεση του εθίμου ασκείται καταχρηστικά.

Επειδή η ανταίτηση είvαι vόμιμη και oυσία βάσιμη, αφού πιθανολογείται μετά βεβαιότητας ότι η αντικατάσταση του υπό κρίση εθίμου κατά το επίμαχο διάστημα θα επιφέρει τις συνέπειες που αναφέρθηκαν αναλυτικά ανωτέρω.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ την αίτηση.

ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ τον αιτώντα να υπακούσει στο καθιερωμένο έθιμο υπό την προυπόθεση ότι ο ανταιτών θα περισυλλέξει ικανή ποσότητα φρέσκου, πάντα, χαμομηλιού, κλοναριών θυμαριού και ανθισμένων μαργαρίτων από τη Νήσο Ρήνεια, με τα οποία θα καλύψει τα γυμνά μέλη που κρυώνουν και προκαλούν το δικαιολογημένο αίσθημα ντροπής του αιτούντος, φροντίζοντας, επιπρόσθετα, να διακοσμήσει με μαργαρίτες τον τόπο τέλεσης του εθίμου, έτσι ώστε να ομοιάζει, στο μέτρο του δυνατού, με την τελευταία γνωστή διαμονή του αιτούντος, νυν αγνώστου διαμονής...

Εδημoσιεύθη, Εν τοις ουρανοίς , 23 Απριλίου 2008

Παραγγέλλovται όλα τα αρμόδια όργαvα vα πρoβoύv στηv εκτέλεση της παρούσας.

Το Α3 Τμήμα:

(Ακολουθούν σφραγίδες – υπογραφές)

  1. ======================
  2. ======================
  3. ======================

Tuesday, April 22, 2008

Ενώπιον κάθε αρμόδιας Αρχής

Αγαπητέ Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς,
αναφορικά με την από 20.4.2008 επιστολή ενός ταπεινού αμνού - δούλου Σου που δημοσιεύθηκε στο παρόν ιστολόγιο θα ήθελα να επισημάνω τα εξής:
Γνωρίζω ότι όταν έπλασες τον άνθρωπο, τα φυτά και τα ζώα, το έκανες σκεπτόμενος ότι όλα τα δημιουργήματά Σου θα ζούσαν σε αγαστή αρμονία και αμοιβαίο σεβασμό καθώς επίσης και σε καθεστώς πλήρους ισότητας. Πλην όμως, με το πέρασμα των αιώνων, κάποια από τα προαναφερθέντα δημιουργήματά Σου απέκτησαν προβάδισμα εξαιτίας ακριβώς των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών με τα οποία Εσύ ο Ίδιος τα είχες προικίσει. Έτσι, ο άνθρωπος φερ'ειπείν, διαμόρφωσε μια κοινωνία εντός της οποίας επικράτησε έναντι των λοιπών δημιουργημάτων, πάλεψε και συνεχίζει να παλεύει για να δαμάσει και τα υπόλοιπα στοιχεία της Φύσης, μερικά εκ των οποίων εξακολουθούν να παραμένουν αδάμαστα, μόνο και μόνο για να μπορεί να ξαφνιάζεται ακόμα που και που και να έχει να ασχολείται με κάτι. Αν και αντιλαμβάνομαι τα αίτια για τα οποία ο περί ού ο λόγος αμνός Σου δεν επιθυμεί να θυσιαστεί - όντως, το θυμάρι και το χαμομήλι μυρίζουν υπέροχα στις πλαγιές της Ρήνειας, οι δε μαργαρίτες είναι διάσπαρτες σαν εκατοντάδες μικροί ήλιοι σε όλο το νησί - δεν θεωρώ ότι αυτά αποτελούν επαρκή λόγο για την αντικατάσταση του εθίμου της θυσίας που, συν τοις άλλοις, έχει εμπεδωθεί στη συλλογική μνήμη, με κάποιο άλλο έθιμο, λιγότερο επώδυνο.
Περαιτέρω, θα ήθελα να λάβεις υπόψη Σου ότι εφόσον αποφασίσεις την κατάργηση του εθίμου τώρα, ήτοι ελάχιστες μόνο μέρες πριν την καθιερωμένη σφαγή των αμνών, χιλιάδες οικογένειες θα περιέλθουν σε αμηχανία μη γνωρίζοντας πώς να συμπεριφερθούν στο πασχαλινό τραπέζι (θα φάνε το μαρούλι και το γιαούρτι σκέτο;) και άλλες τόσες οικογένειες που βασίζουν την ουσιαστική τους επιβίωση σε αυτό το έθιμο θα περιέλθουν σε δεινή οικονομική κατάσταση, κλονίζοντας ανεπανόρθωτα τις συναλλαγές και την καταναλωτική πίστη, γεγονός που θα προκαλέσει δυσάρεστες συνέπειες στο σύνολο της αγοράς.
Σε παρακαλώ θερμά να δείξεις σωφροσύνη στην απόφασή Σου. Δεδομένου μάλιστα του αυξημένου αισθήματος δικαιοσύνης που Σε χαρακτηρίζει, ζητώ εκ μέρους όλων των εμπλεκομένων στο καθιερωμένο αυτό έθιμο να λάβεις μια απόφαση που δεν θα θίγει τα κεκτημένα τόσων ετών ούτε θα είναι επαχθής για όλους εμάς που με τον α ή β τρόπο συντηρούμαστε από τη σφαγή των αμνών. Στην τελική, η στέρηση από αυτούς των ελάχιστων επιθυμιών τους, όπως η απόλαυση των ευωδιών από το χαμομήλι και το θυμάρι ή η άσκοπη περιπλάνηση στα λιβάδια με τις κίτρινες μαργαρίτες δεν είναι..., δεν αποτελεί..., δεν αρκεί για να..., δεν πρέπει να..., δεν εεε... Ας είμαστε λογικοί!
Εν αναμονή της απόφασής Σου,

Ένας ταπεινός δούλος Σου από τη Μύκονο.

Sunday, April 20, 2008

Προς ον εις τον οποίον απευθύνεται

Αγαπητέ Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς,
σήμερα το πρωί έκανα την προσευχή μου κατά μόνας και Σε παρακάλεσα να μη θυσιαστώ για κανένα, να ζήσω και μετά το πέρας της ερχόμενης βδομάδας. Μπορεί να είναι εγωιστικό αυτό που σου ζητάω αλλά είναι άνοιξη και τα λιβάδια καταπράσινα και έχω τεράστια όρεξη να τριγυρνάω αμέριμνος και να λιάζομαι, να ξαπλώνω στα χορτάρια και να με ενοχλούν τα ζωύφια. Εκείνη την ώρα που περιφέρομαι άσκοπα στις πλαγιές με τις μαργαρίτες, το χαμομήλι και τα θυμάρια, αντικρύζω τα υπόλοιπα στοιχεία της φύσης που έπλασες και δεν μου κάνει καρδιά να τα αφήσω, παρά τις υποσχέσεις Σου περί αιώνιας ζωής σε έναν ακόμη Παράδεισο. Μελαγχολώ στην ιδέα ότι θα γίνω το επίκεντρο της συζήτησης για μια ολόκληρη μέρα με τρόπο που δεν με τιμά ιδιαίτερα. Θα εμφανιστώ γυμνός μπροστά σε πολύ κόσμο, ήδη κρυώνω και ντρέπομαι από τώρα.
Για μια ακόμη φορά, Σε παρακαλώ θερμά να ξανασκεφτείς την αναγκαιότητα επανάληψης, τόσο εθιμοτυπικά, της δικής μου προσωπικής θυσίας και, ει δυνατόν, να επινοήσεις και να επιβάλεις ένα άλλο έθιμο προς αντικατάσταση της δικής μου σφαγής, που κάθε άλλο παρά συμβολική είναι. Απεναντίας, είναι 100% πραγματική!

Ένας ταπεινός αμνός - δούλος Σου από τη Ρήνεια.

Wednesday, April 9, 2008

Primavera de bolsillo

Las golondrinas son de color rosa esta primavera. En serio.

Los árboles cantan por la mañana

y las nubes suspiran las novedades.

Ten cuidado con las escaleras que resbalan.

Nos subas con prisa que están recién mojadas.

La lluvia pintó de cristal la mirada que se quedó atrapada

entre risa y risa.

No dejes tus cosas en la maleta, saca la ropa interior del armario

y exponla sobre la cama.

No tiendas los recuerdos en el patio,

mejor colócalos sobre el calefactor

que así van a perfumar toda la habitación.

Recibe la luz del amanecer como a un invitado inesperado.

Ser intruso se agradece. Ya verás.

Y por último, no contestes a las llamadas, ¡llama tú!

Saturday, April 5, 2008

Απορίες

Το περιοδικό που κυκλοφόρησε για μια και μοναδική φορά ένα και μοναδικό τεύχος και αμέσως μετά σταμάτησε να κυκλοφορεί, χάνοντας για πάντα τη δυνατότητα να εμφανίζεται περιοδικά, εξακολουθεί να λέγεται περιοδικό όταν κανείς θα θέλει να το αναζητήσει;
Αν όχι, τότε πώς το ζητάει κανείς σε ένα παλαιοβιβλιοπωλείο;

Friday, April 4, 2008

Πολυτραυματίας

Μετά την αποτυχημένη απόπειρα αυτοκτονίας μου πριν από μερικούς μήνες, γεγονός που εκτόξευσε τη δημοτικότητά μου στα ύψη και ανέδειξε το άτομό μου ως το πιο κίνκυ πρόσωπο της Ελλάδας για το 2007, καλούμαι τώρα να καταθέσω στον ανακριτή. Η συνάντησή μας θα γίνει σε στενό οικογενειακό κύκλο, δηλαδή θα είμαι εγώ, ο ανακριτής και οπωσδήποτε ο συνήγορός μου, οπότε το τρίγωνο αυτό εύκολα θα πυροδοτήσει νέα σενάρια για τη σχέση που αναπτύσσεται μυστικά μεταξύ αυτών των ανδρών και για μια φορά ακόμη θα κατορθώσω να αναρριχηθώ στην πρώτη θέση της λίστας με τους πιο κίνκυ άντρες του 2008.
Επίσης, για πρώτη φορά στα ποινικά χρονικά, η απόπειρα αυτοκτονίας θα ερευνηθεί από τις αρμόδιες αρχές, σαν να επρόκειτο για την απόπειρα τέλεσης κάποιας αξιόποινης πράξης που τιμωρείται με φυλάκιση ή χρηματική ποινή. Θα ερωτηθώ, για παράδειγμα, για τους λόγους που με ώθησαν να κάνω το απενενοημένο διάβημα εκείνη τη μέρα κι εγώ με τη σειρά μου θα πρέπει να ανασύρω από την προσφάτως επανακτηθείσα μνήμη μου ακριβώς εκείνα τα γεγονότα που προσπάθησα να ξεχάσω δια παντός καθώς έπαιρνα φόρα για να πηδήξω στο φωταγωγό, ελπίζοντας ότι ο φωταγωγός θα λειτουργήσει σαν άλλος καλός αγωγός του ηλεκτρισμού και στο τέλος θα έχω πεθάνει από ηλεκτροπληξία, μισό κλάσμα του δευτερολέπτου πριν το καλοσχηματισμένο μου πρόσωπο προσκρούσει με ιλιγγιώδη ταχύτητα στο κρύο τσιμέντο.
Πιστέψτε με, και σας το λέω από πρώτο χέρι, έκανα μια σπουδαία ανακάλυψη με αυτή μου την απόπειρα, που ίσως αλλάξει τα δεδομένα στην επιστήμη της φυσικής: Οι αναμνήσεις που ανασύρονται από την κοιλότητα του εγκεφάλου κατά τη σύντομη διάρκεια αυτής της πτώσης ταξιδεύουν με ταχύτητα γρηγορότερη του φωτός και μάλιστα εμφανίζονται όλες σε λογική διάταξη, με άλλα λόγια βγάζουν νόημα και εξηγούν. Όλα εκείνα τα περιστατικά που είχαν κολλήσει σαν βρύα και λειχήνες στον κορμό του υπεραιωνόβιου δέντρου που είναι η ανάμνηση αποκολλήθηκαν βίαια μεν αλλά ταυτόχρονα ανακουφιστικά και αποκάλυψαν για κλάσματα δευτερολέπτου τους λόγους που με οδήγησαν στο εν λόγω αποτυχημένο εγχείρημα. Και τώρα, μπροστά σε ένα ανακριτή που θα κρατάει σημειώσεις όσο μιλάω και δίπλα σε ένα συνήγορο που θα με έχει συμβουλεύσει να περιορίζομαι στα απολύτως αναγκαία και να μην πλατιάζω, καλούμαι να περιγράψω με λέξεις το απόλυτο πνευματικό έργο που δημιούργησα δανειζόμενος στοιχεία από την περφόρμανς, το χορό, την πειραματική μουσική και την ποίηση.
Και να σκεφτεί κανείς ότι όλα αυτά δεν θα είχαν κανένα νόημα και τώρα όλοι θα με είχαν ξεχάσει, ως αρμόζει στους αυτόχειρες, αν είχα λίγα κιλά παραπάνω, πράγμα που θα οδηγούσε σχεδόν με μαθηματική ακρίβεια στο βέβαιο θάνατό μου.