Παιδικό τραγουδάκι

Είμαι ένα παιδάκι, καλέ,
απλά ένα παιδάκι!

'Ενα εξάχρονο πρωτάκι,

λίγο κατεργάρης

πολύ χαδιάρης

και παιχνιδιάρης,

και γιατρεύω στεναχώριες

με κάνα δυο γλυκόλογα,

ένα πλατύ χαμόγελο

ή μια ανοησία,

δεν χρησιμεύω πουθενά

παρά μόνο στην αγάπη.

Είμαι ένα παιδάκι, καλέ,

ένα ελαφρύ παιδάκι

σαν από πούπουλο φτιαγμένο και βαμβάκι,

είμαι ένα τοσοδά μαρκοπουλάκι.

Και τσιμπάω

και φιλάω

και πετάω

στα πέρατα του ουρανού

και γλιστράω

και γελάω

και χύνομαι

στα νερά του ωκεανού

και παίρνω χρώμα από τον ήλιο

και απ' το βυθό της θάλασσας

και τα μάτια μου σκεπάζω

και λάμπω, λάμπω, λάμπω

πω πω πω

σαν το φάρο στο ακρωτήρι

σαν παγάκι στο ποτήρι

σαν σταφύλι στο λιοπύρι

μα δεν χορταίνω τίποτα

δεν γνωρίζω τίποτα

και δεν με νοιάζει τίποτα.

Είμαι ένα παιδάκι, καλέ,

μόνο ένα παιδάκι!

Να 34 λόγοι που με κάνουν Αύγουστο:

το απόγειο των σύκων
τα καρπούζια στο κόκκινο
οι σκληρές ρώγες των σταφυλιών και όχι μόνο
ο ιδρώτας μούστος
τα νότια μακροβούτια
το ανέμελο μελτέμι
η ώρα της θερινής ανάπαυσης
τα σορτς, τα σνακς, τα σκετς
το καλαμάκι, το καλαθάκι, το καπελάκι
η τσουχτερή ρακή με ατζουράκι
ένα καινούργιο πουκάμισο
ένα αναπάντεχο δώρο
μια συνάντηση από τα παλιά
μια φθαρμένη ανάμνηση
μια φευγαλέα ματιά, ίσως και δύο
λόγια του αέρα και αύρα των λέξεων
μυρωδικές σχέσεις και χωρισμοί στο τραπέζι
η λούπα του μεσημεριού
ο λύκος του μεσονυχτίου
η αφράτη σελήνη
τα παξιμάδια σκέτα ή νησιά στη σαλάτα
τα κρυμμένα μάτια πίσω από τα γυαλιά ηλίου
ο γυμνός Ήλιος
η γυμνή Αφροδίτη
και οι άλλοι γυμνοί θνητοί
οι ανθοί των αθανάτων
η αμμοβολή αντί του βελονισμού
τα αφρισμένα κύματα μεσοπέλαγα
οι λευκές κουκίδες στα όρη
τα στραγγισμένα ρέματα
οι πικροδάφνες εκτός των Εθνικών Οδών
οι παραλίες με τη μικρότερη πληθυσμιακή κάλυψη
η σφαγή του πεπονιού στο γόνατο
και το κεχριμπαρένιο επίνειο της Φαιστού.