Ένα προς ένα, τα σημεία των καιρών υποδεικνύουν ότι στο άμεσο μέλλον, εγώ δεν θα έχω να ξοδέψω χρήματα, εσύ δεν θα έχεις να ξοδέψεις χρήματα, αυτός/αυτή/αυτό δεν θα έχει να ξοδέψει χρήματα, εμείς δεν θα έχουμε να ξοδέψουμε χρήματα, εσείς δεν θα έχετε να ξοδέψετε χρήματα, αυτοί/αυτές/αυτά δεν θα έχουν να ξοδέψουνε χρήματα. Και τότε, το αισιόδοξο σενάριο λέει ότι θα επιστρέψουμε στην ανταλλακτική κοινωνία, δηλαδή θα ανταλλάσσουμε υπηρεσίες και αγαθά, εγώ φερειπείν θα σου προσφέρω τις ιατρικές μου υπηρεσίες κι εσύ θα μου δίνεις ένα αγγούρι, αυτός θα μου δίνει μια ντομάτα, αυτή θα μου δίνει ένα κρεμμύδι, αυτό θα μου δίνει μια πιπεριά, εσείς θα μου δίνετε λίγο αλάτι, αυτοί θα μου δίνουν λίγη ρίγανη, αυτά θα μου δίνουν λίγο λάδι κι έτσι θα τρώω τη χωριάτική μου, ορφανή όμως από φέτα γιατί τότε η φέτα ΠΟΠ θα είναι είδος πολυτελείας. Το δε απαισιόδοξο σενάριο λέει ότι αν επιστρέψουμε κάπου, αυτό δεν θα είναι η ανταλλακτική κοινωνία αλλά η κοινωνία χωρίς μέλη - το ξέρω ότι ακούγεται παράδοξο γιατί η κοινωνία προϋποθέτει την ύπαρξη μελών για να λέγεται κοινωνία - ωστόσο σήμερα, ακόμα και τα πιο παράδοξα πράγματα δεν μας εκπλήσσουν, συνεπώς απλά ας δεχτούμε ότι μια κοινωνία μπορεί να υφίσταται ακόμη και εν τη απουσία των μελών που την απαρτίζουν.
Ας μη μπερδευόμαστε όμως με το απαισιόδοξο σενάριο γιατί δεν θέλουμε (όλοι) να βγει αληθινό. Αντίθετα, ας επικεντρώσουμε λίγο την προσοχή μας στο αισιόδοξο σενάριο, δηλαδή πώς θα φάμε τη χωριάτικη σαλάτα μας χωρίς φέτα ΠΟΠ. Όταν εγώ θα προσφέρω τις νομικές μου υπηρεσίες για παράδειγμα, θα επιθυμώ ως αντάλλαγμα τουλάχιστον ένα γερό αγγούρι,κτλ. Όσο πιο πολλές υπηρεσίες προσφέρω τόσο πιο πολλά γερά αγγούρια, κτλ. Κάποια στιγμή, αν πηγαίνουν καλά οι δουλειές θα έχω τόσα πολλά αγγούρια, κτλ. που θα μπορώ να τα ανταλλάσσω με άλλα αγαθά και υπηρεσίες, και έτσι οι συναλλασσόμενοι με μένα θα αποκτούν το αγγούρι, κτλ. που τους λείπει για να συμπληρώσουν τα υλικά της αντίστοιχης χωριάτικής τους χωρίς φέτα ΠΟΠ. Αν αυτό συμβαίνει με περιοδικότητα και οι συναλλασσόμενοί μου αποκτήσουν εμπιστοσύνη σε εμένα και στα αγγούρια, κτλ. που θα ανταλλάσσω μαζί τους, υπάρχει πολλή μεγάλη πιθανότητα να θελήσουν να αποθέσουν τα αγγούρια τους, κτλ. σε ένα ασφαλές μέρος (με εμένα να τα φυλάω φυσικά), έτσι ώστε στο μέλλον να μπορούν να τα ανταλλάξουν με άλλα αγαθά και υπηρεσίες, ή ακόμα και να ανταλλάξουν τα αγγούρια τους με άλλα αγγούρια, διαφορετικής προέλευσης και αξίας, ή αν αυτό δεν είναι δυνατόν, να έχουν εξασφαλίσει ότι δεν θα τους λείψει το αγγούρι από τη χωριάτικη χωρίς φέτα ΠΟΠ.
Όταν αυτό θα έχει συμβεί με πολλούς συναλλασσόμενους, τότε θα είμαι σε θέση να ιδρύσω ξανά το πρώτο τραπεζικό ίδρυμα μετά από πολύ καιρό και να προσδιορίσω την αξία των αγγουριών, κτλ. έτσι ώστε να κατατάξω τους καταθέτες μου σε τάξεις: οι με μεγάλη ποσότητα, οι με μέτρια ποσότητα και οι με μικρή ποσότητα αγγουριών. Αφού θα έχω τελειώσει με την παραπάνω κατάταξη θα αρχίσω να μοιράζω προνόμια ανάλογα με τη δύναμη του καθενός, έτσι ώστε κάποιοι από αυτούς να αρχίσουν να τρώνε τη χωριάτική τους με φέτα ΠΟΠ. Σε αυτό το σημείο θα έχω καταφέρω να πάω το αισιόδοξο σενάριο ένα βήμα παρακάτω, σχεδόν θα έλεγα ότι θα το έχω τελειοποιήσει. Επειδή η φέτα ΠΟΠ είναι αξεπέραστης ποιότητας και υπερέχει γευστικά από κάθε άλλο τυροκομικό κατασκεύασμα, οι προνομιούχοι σταδιακά θα εξαρτηθούν ψυχοσωματικά και θα κάνουν ο,τιδήποτε περνάει από το χέρι τους για να αποκτήσουν έστω και μια μπουκιά φέτας ΠΟΠ. Τότε ακριβώς είναι που θα μπορέσω να τους κατευθύνω ανάλογα με τις ορέξεις μου και αυτοί στη συνέχεια θα χειραγωγούν τις μάζες.
Όταν όλοι θα είναι έτοιμοι να θυσιάσουν ακόμη και τη ζωή τους για τη φέτα ΠΟΠ θα έχω καταφέρει το στόχο μου που δεν είναι άλλος από το να συνεχίσουμε να ζούμε όπως ζούμε σήμερα. Είναι τόσο απλό.
