Υποκειμενική ανάγνωση ενός πίνακα

 

Μαρία Φιλοπούλου, Bather II (oil on canvas, 2002). Η φωτογραφία του πίνακα είναι από την ιστοσελίδα http://www.mariafilopoulou.com

_________________________________________________________________

Μόλις ανοίξω τα μάτια εσύ θα ‘χεις φύγει. Εν τω μεταξύ, μετά βίας φτάνει στις πατούσες μου ο παφλασμός της φωνής σου όσο οι πέτρες αποθηκεύουν την αναπνοή μου. Ο ήλιος κεντάει κάθε πόρο του δέρματός μου που σχεδόν δεν μου ανήκει πια. Ο χρόνος δεν ακουμπά τώρα στο σβέρκο μου παρά μόνο η αύρα της θάλασσας. Πού είμαι δεν τολμώ να ρωτήσω και κυρίως δεν θέλω να μάθω. Τίποτα δεν ευθύνεται τώρα για τίποτα. Οι λέξεις κρύβονται πίσω από τη λευκότητα και το νόημά τους αόρατο. Παντού υπάρχει κενό φωτός. Όλα με υποδέχονται με λατρεία. Αν ανοίξω τα μάτια εσύ θα’ χεις φύγει. Τώρα πια δεν βλέπω τίποτα παρά μόνο εσένα. Σα(ν) νότα σα(ν) σταγόνα σα(ν) στιγμή.