Μία χελιδών έαρ ου ποιεί

Ένα χελιδόνι δεν φέρνει την άνοιξη, αυτό δεν σημαίνει όμως ότι ένα χελιδόνι δεν μπορεί να φέρει κάτι άλλο ή ότι πολλά χελιδόνια φέρνουν οπωσδήποτε την άνοιξη. Για τον ίδιο λόγο, η άνοιξη μπορεί να έρθει χωρίς να τη φέρει ένα χελιδόνι, εφόσον για παράδειγμα το χελιδόνι αποφάσισε να μην περάσει φέτος από εδώ. Όπως και να'χει η άνοιξη θα έρθει ως τα τέλη Μαρτίου, εκτός κι αν φέτος όλα τα ημερολόγια έχουν παραλείψει τον εν λόγω μήνα από τυπογραφικό λάθος, το οποίο είναι κάπως τραβηγμένο αν σκεφτείς ότι τότε εορτάζεται η 25η Μαρτίου και δεν νομίζω ότι χρειάζεται να επιχειρηματολογήσω υπέρ ή κατά της συγκεκριμένης διπλής εορτής που στη χώρα σου εορτάζεται πιο πολύ από κάθε Βαγγέλη και κάθε Βαγγελιώ και λιγότερο από τους υπόλοιπους πολίτες, εκτός κι αν ανήκεις στην κατηγορία των κληρικών ή των στρατιωτικών, οπότε ναι, γιορτάζεις ακόμα κι αν δεν σε λένε Βαγγέλη ή Βαγγελιώ. Ακόμα όμως και στην ακραία περίπτωση να έχει παραλειφθεί ο Μάρτιος από την ατζέντα, η άνοιξη θα έχει έρθει ως το Πάσχα διότι τότε η Φύσις αναγεννάται και, ως γνωστόν, η άνοιξη σηματοδοτεί κυριολεκτικά και μεταφορικά αυτή την αναγέννηση. Ωστόσο, αν η αναγέννηση καθυστερήσει λίγο - που δεν το βλέπω με τόσες βροχές και χιόνια που κάνει φέτος - η άνοιξη θα έχει έρθει ως το καλοκαίρι, το οποίο έπεται της άνοιξης σύμφωνα με τα ισχύοντα μέχρι αυτή τη στιγμή δεδομένα. Αυτό το ξέρω και κυρίως το θυμάμαι γιατί το καλοκαίρι βγαίνουν τα καρπούζια και την άνοιξη οι φράουλες και όχι το αντίθετο. Αν παρ' ελπίδα φας και καμιά φράουλα τον Αύγουστο, όχι ατόφια αλλά διαλυμμένη στο μίξερ ως συστατικό του προσφιλούς κοκτέιλ, μη νομίσεις λανθασμένα ότι είσαι ακόμα στην άνοιξη γιατί μετά μπαίνει ο Σεπτέμβριος (σε αυτήν την πρόταση σε έχω τοποθετήσει στον Αύγουστο, αν θυμάσαι) και θα μπερδευτείς. Γενικά είναι κακό να υπερπηδάς τις εποχές, ιδίως το καλοκαίρι, διότι αν συμβεί αυτό το τελευταίο θα έχεις να αντιμετωπίσεις δύο συνεχόμενους χειμώνες και δύο συνεχόμενοι χειμώνες είναι δύο συνεχόμενοι χειμώνες, δες πόσο κουράστηκες και μόνο που διάβασες σε μια σειρά ότι δύο συνεχόμενοι χειμώνες είναι δύο συνεχόμενοι χειμώνες. Και αυτό το βαρύ κι ασήκωτο κλίμα δεν θα ήταν τόσο τρομερό αν ζούσες στο περιθώριο του Αρκτικού κύκλου, είναι όμως αβάσταχτο γιατί ζεις στο περιθώριο της λεκάνης της Μεσογείου. Για την ακρίβεια ζεις στη χέστρα της Μεσογείου, εκεί όπου καταλήγουν όλες οι ακαθαρσίες και όλα τα περιττώματα όλων των πολιτών της Ηνωμένης Ευρώπης (και όχι της Ενωμένης αλλιώς θα πρέπει να λέγαμε ΕΠΑ αντί ΗΠΑ) και όχι μόνο αυτών αλλά και των πολιτών κρατών που δεν είναι μέλη της ή των πολιτών τρίτων χωρών που διαμένουν προσωρινά στην Ευρώπη (νόμιμα ή παράνομα δεν έχει σημασία, σκατά κάνουμε όλοι) ή τέλος των πολιτών που είναι τα πάντα εκτός από πολίτες. Κι ενώ συμβαίνει αυτό, ξέρεις ποιο, δεν θέλω να το περιγράψω πιο γλαφυρά, συνεχίζεις να πιστεύεις στο γαλάζιο του Αιγαίου και στο εκτυφλωτικό φως του, τόσο που στραβώνεσαι και τα βλέπεις όλα λευκά και αγνά, σαν τα αφρισμένα κύματα της θάλασσας που αν και λευκά δεν είναι αγνά. Από την άλλη, δεν μπορείς και να αγνοήσεις το θέαμα μια που έχεις την τύχη να βλέπεις το κύμα και μαζί του να καταλαβαίνεις τη σημασία της λέξης αναδίπλωση, ενώ κάποιοι άλλοι ίσως και να χρειάζονται περισσότερο χρόνο για να κάνουν τον ίδιο συνειρμό ή δεν θα τον έκαναν καθόλου, τουλάχιστον όχι με την άνεση που το κάνεις εσύ. Προσοχή! Παρατηρώντας τα κύματα ενδέχεται να παρασυρθείς σε ένα ωκεανό σκέψεων και να αρχίσεις την εξερεύνηση στα απύθμενα βάθη της ύπαρξής σου (ναι, υπάρχει κι αυτό), οπότε προσπάθησε να αναδυθείς στην επιφάνεια και να κρατηθείς σε αυτήν. Εκεί κάτω έχει πολύ σκοτάδι και κυρίως μεγάλη πίεση που θα προκαλούσε ανεπανόρθωτη βλάβη σε καθένα από τα μόρια σου, τόσο που θα έλεγαν για σένα "ύδωρ ην και εις ύδωρ απελεύσει" αντί για το καθιερωμένο "χους ην και εις χουν απελεύσει", κατα μία έννοια ίσως και σωστό αν σκεφτείς ότι τα 2/3 του οργανισμού σου αποτελούνται από νερό. Επιστρέφοντας λοιπόν στην επιφάνεια κολύμπα, μια και ξέρεις κολύμπι, έλα ρε, αφού ζεις στην Ελλάδα, έλα, κολύμπα στο δικό σου ρυθμό, κάνε τις δικές σου απλωτές, χτύπα τα χέρια σου συντονισμένα και φρόντισε να συμμετέχουν και τα πόδια, μείνε όσο μπορείς τεντωμένος χωρίς να είσαι στην τσίτα, κάνε διάλειμμα αν κουραστείς, μόλις ανέβουν πολύ οι παλμοί της καρδιάς σου (ναι υπάρχει κι αυτό) πάρε τις δικές σου ανάσες στο δικό σου χρόνο χωρίς να τον μετράς και κυρίως χωρίς να συγκρίνεις τον εαυτό σου με τους άλλους και τότε - για να επανέλθω στο κεντρικό θέμα του κειμένου, εφόσον κάτι τέτοιο υπάρχει - η άνοιξη θα έρθει τουλάχιστον με ένα χελιδόνι που θα εγκαταστηθεί προσωρινά στο σπίτι σου. Εάν συμβεί κάτι τέτοιο, εγώ στη θέση σου θα του έβαζα λίγο νερό έτσι ώστε να μην το απασχολεί η αναζήτηση νερού αλλά να έχει περισσότερο χρόνο να περιφέρεται στην πόλη για να μοιράσει περισσότερη άνοιξη, δηλαδή μυρωδιές, από αυτές που σε κάνουν να συνδέεις την άνοιξη με τον έρωτα, χωρίς φυσικά αυτό να σημαίνει ότι δεν μπορείς να συνδέεις τον έρωτα και με τις άλλες εποχές του χρόνου. Για το θέμα αυτό, όμως, θα πρέπει να επανέλθω με μια άλλη παροιμία.