Ήταν το είδος της πρότασης που κυκλοφορούσε πάντα χωρίς σουτιέν, με δυο λόγια τεράστια που πηγαινοέρχονταν δεξιά αριστερά σε κάθε της κίνηση και πραγματικά θα πρέπει να αισθάνθηκες τυχερός εκείνη τη φορά που κατά λάθος έπεσες πάνω τους, αρχικά τουλάχιστον, όταν η καημένη στραβοπάτησε στο πεζοδρόμιο μπροστά σου και αυτά σου πετάχτηκαν στη μούρη και για λίγο σκέπασαν το στόμα και τα μάτια σου αλλά σκιάχτηκες γιατί δεν μπορούσες να πάρεις ανάσα και όλα σκοτείνιασαν ξαφνικά, και σαν να μην έφτανε αυτό τους έβαλες και χέρι για να βοηθήσεις τάχα να σηκωθεί εκείνη η πρόταση, η οποία σου' χωσε μετά ένα χαστούκι που ήταν όλο δικό σου, και όχι άδικα, το άξιζες βρε παλιοτόμαρο, σατράπη, ξεδιάντροπε, αναιδέστατε, χυδαίε, βλαξ, που να σου βγει το μάτι, σαν δεν ντρέπεσαι του λόγου σου κοτζάμ άντρας...
No comments:
Post a Comment