Θα χωρέσουν;

Είναι σίγουρο ότι όταν αυτό τελειώσει, θα σου συμβεί ό,τι γίνεται πάντα αφότου δεις μια ασπρόμαυρη ταινία: Θα σηκωθείς να πας να κατουρήσεις μετά από μιάμιση ώρα κράττει, θα επιστρέψεις στο σαλόνι και πριν καθίσεις στην αγαπημένη σου γωνιά στον καναπέ, θα κάνεις επίθεση στην κουζίνα. Θα ανοίξεις το ψυγείο, θα σου φανεί άδειο αν και σίγουρα έχει μείνει φαγητό, θα διψάς και θα πάρεις μια λεμονίτα Φάντα ή κατευθείαν το μπουκάλι το λευκό κρασί που σου φωνάζει δυνατά να το πιεις. Θα επιστρέψεις στο σαλόνι και αυτή τη φορά δεν θα καταλάβεις την αγαπημένη σου γωνία στον καναπέ η οποία είναι εκεί που είχες ξαπλώσει όσο έπαιζε η ταινία αλλά εκείνη τη γωνία που βρίσκεται πιο κοντά στο παράθυρο που βλέπει στο δρόμο.
Θα ανάψεις το προτελευταίο τσιγάρο πριν πας για ύπνο και η φωτιά του αναπτήρα θα φωτίσει μεμιάς όλη τη φωτογραφική σειρά από μια σκηνή της ταινίας που έχει προβληθεί ήδη στον τοίχο του γειτονικού σπιτιού που είναι ταυτόχρονα και ο τοίχος από το δικό σου σπίτι. Τότε θα αρχίσεις να σκέφτεσαι το ρόλο του πρωταγωνιστή που σου άρεσε τόσο, θα παραδεχτείς όμως ότι και αυτός του δευτεραγωνιστή επίσης σου άρεσε. Για ένα λεπτό, ίσως και λιγότερο, θα σκεφτείς ένα σωρό πράγματα που έχεις να κάνεις αύριο, το οποίο αύριο πέφτει σε Δευτέρα, και θα φρικάρεις με την ιδέα ότι πρέπει να τα χωρέσεις όλα στην ατζέντα της εβδομάδας, όμως αμέσως θα σου περάσει γιατί όλα θα χωρέσουν στο τέλος και θα ξανασκεφτείς το ρόλο του πρωταγωνιστή που σου άρεσε τόσο, θα παραδεχτείς όμως ότι και αυτός του δευτεραγωνιστή επίσης σου άρεσε.