Ξαφνικά δεν υπάρχει ξαφνικά, δηλαδή μιλάμε και ό,τι και να σου πω δεν αλλάζει ένταση και βάθος, η ομιλία είναι μονότονη και επίπεδη σαν ένα οροπέδιο, μέχρι κι ο ορίζοντας κυριολεκτεί και δεν αφήνει κανένα περιθώριο για παρερμηνείες ή δεύτερες σκέψεις, που λεν κι οι Άγγλοι στο χωριό τους.
Δεν υπάρχει περιθώριο για περιθώριο, δηλαδή μιλάμε και ό,τι και να σου πω δεν διακόπτεται από παύσεις και πλατειασμούς, η ομιλία γίνεται όμηρος της μηδενικής ανοχής, όπως αυτής που εξαγγέλλουν οι πολιτικοί ενάντια στους τρομοκράτες.
Τα ενάντια στα ενάντια απουσιάζουν, δηλαδή μιλάμε και ό,τι και να σου πω δεν διασταυρώνεται σαν ξίφος και ασπίδα, η ομιλία μεταμορφώνεται σε σταγόνα που κυλά η μία πάνω στην άλλη σαν από βρύση που στάζει και πέφτει στη γούρνα δημιουργώντας ομόκεντρους κύκλους για να χαθεί αμέσως στο άπειρο.
Επ’ άπειρο να σ' αγαπώ δεν υπάρχει, δηλαδή μιλάμε και ό,τι και να σου πω θα ήταν σαν να μιλάμε μια γλώσσα που ξαφνικά αφήνει περιθώριο στα ενάντια και όπως προειπώθηκε δεν υπάρχει
ούτε ξαφνικά
ούτε περιθώριο
ούτε ενάντια.
No comments:
Post a Comment