Στο ένα χέρι κρατούσε ένα μπουκάλι νερό και στο άλλο την κορνίζα με τη φωτογραφία του παιδιού της που πλέον δεν ζει. Σήκωνε την κορνίζα στο ύψος των ματιών της και ψέλλιζε κάτι από μέσα της -δεν έβγαζα νόημα- και τη ρωτούσα αν χρειάζεται κάτι και δεν με κοιτούσε, το βλέμμα της ήταν καρφωμένο στην κορνίζα.
Φορούσε πρόχειρα ρούχα, σαγιονάρες και ποδιά και ήταν αναμαλλιασμένη από τον αέρα που φυσούσε όλη τη μέρα. Το πρόσωπό της ήταν σκοτεινό και μαυρισμένο, ακριβώς όπως ο ουρανός πάνω από τα κεφάλια μας αυτό το απόγευμα. Εγώ σε ένα διαρκές πήγαινε-έλα και αυτή ακίνητη, όρθια, δίπλα στο κρεβάτι του δωματίου που ήταν και κουζίνα και σαλόνι και κρεβατοκάμαρα ταυτόχρονα.
Σε λίγα λεπτά θα πρέπει να εκκενώσουμε το χωριό γιατί η φωτιά μαίνεται ανεξέλεγκτη. Της είπα "μαίνεται ανεξέλεγκτη" και δεν μου απάντησε. Προλαβαίνω να πάω στο μέρος; μου λέει ξαφνικά και γω δεν καταλαβαίνω ποιο μέρος εννοεί και απαντάω ότι πρέπει να φύγουμε πριν εγκλωβιστούμε. Της λέω "εγκλωβιστούμε" και τρέχει έντρομη στο μπάνιο, κλειδώνεται μέσα και μου λέει να φύγω.
Σε 3 λεπτά θα βγω στον αέρα και στον αέρα σε λίγο δεν θα επιχειρούν τα κανανταίρ, ούτε θα τα ντουμπλάρουν τα κασκαντέρ και πρέπει να απομακρυνθούμε για την ασφάλειά μας και για να μη θρηνήσουμε περισσότερα θύματα σε αυτήν την εθνική τραγωδία που παίζεται σε παγκόσμια πρώτη κοντά στο αρχείο θέατρο της Επιδαύρου.
Είσοδος ελεύθερη.
Φορούσε πρόχειρα ρούχα, σαγιονάρες και ποδιά και ήταν αναμαλλιασμένη από τον αέρα που φυσούσε όλη τη μέρα. Το πρόσωπό της ήταν σκοτεινό και μαυρισμένο, ακριβώς όπως ο ουρανός πάνω από τα κεφάλια μας αυτό το απόγευμα. Εγώ σε ένα διαρκές πήγαινε-έλα και αυτή ακίνητη, όρθια, δίπλα στο κρεβάτι του δωματίου που ήταν και κουζίνα και σαλόνι και κρεβατοκάμαρα ταυτόχρονα.
Σε λίγα λεπτά θα πρέπει να εκκενώσουμε το χωριό γιατί η φωτιά μαίνεται ανεξέλεγκτη. Της είπα "μαίνεται ανεξέλεγκτη" και δεν μου απάντησε. Προλαβαίνω να πάω στο μέρος; μου λέει ξαφνικά και γω δεν καταλαβαίνω ποιο μέρος εννοεί και απαντάω ότι πρέπει να φύγουμε πριν εγκλωβιστούμε. Της λέω "εγκλωβιστούμε" και τρέχει έντρομη στο μπάνιο, κλειδώνεται μέσα και μου λέει να φύγω.
Σε 3 λεπτά θα βγω στον αέρα και στον αέρα σε λίγο δεν θα επιχειρούν τα κανανταίρ, ούτε θα τα ντουμπλάρουν τα κασκαντέρ και πρέπει να απομακρυνθούμε για την ασφάλειά μας και για να μη θρηνήσουμε περισσότερα θύματα σε αυτήν την εθνική τραγωδία που παίζεται σε παγκόσμια πρώτη κοντά στο αρχείο θέατρο της Επιδαύρου.
Είσοδος ελεύθερη.
No comments:
Post a Comment