Αγαπητέ Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς,
σήμερα το πρωί έκανα την προσευχή μου κατά μόνας και Σε παρακάλεσα να μη θυσιαστώ για κανένα, να ζήσω και μετά το πέρας της ερχόμενης βδομάδας. Μπορεί να είναι εγωιστικό αυτό που σου ζητάω αλλά είναι άνοιξη και τα λιβάδια καταπράσινα και έχω τεράστια όρεξη να τριγυρνάω αμέριμνος και να λιάζομαι, να ξαπλώνω στα χορτάρια και να με ενοχλούν τα ζωύφια. Εκείνη την ώρα που περιφέρομαι άσκοπα στις πλαγιές με τις μαργαρίτες, το χαμομήλι και τα θυμάρια, αντικρύζω τα υπόλοιπα στοιχεία της φύσης που έπλασες και δεν μου κάνει καρδιά να τα αφήσω, παρά τις υποσχέσεις Σου περί αιώνιας ζωής σε έναν ακόμη Παράδεισο. Μελαγχολώ στην ιδέα ότι θα γίνω το επίκεντρο της συζήτησης για μια ολόκληρη μέρα με τρόπο που δεν με τιμά ιδιαίτερα. Θα εμφανιστώ γυμνός μπροστά σε πολύ κόσμο, ήδη κρυώνω και ντρέπομαι από τώρα.
Για μια ακόμη φορά, Σε παρακαλώ θερμά να ξανασκεφτείς την αναγκαιότητα επανάληψης, τόσο εθιμοτυπικά, της δικής μου προσωπικής θυσίας και, ει δυνατόν, να επινοήσεις και να επιβάλεις ένα άλλο έθιμο προς αντικατάσταση της δικής μου σφαγής, που κάθε άλλο παρά συμβολική είναι. Απεναντίας, είναι 100% πραγματική!
Ένας ταπεινός αμνός - δούλος Σου από τη Ρήνεια.
σήμερα το πρωί έκανα την προσευχή μου κατά μόνας και Σε παρακάλεσα να μη θυσιαστώ για κανένα, να ζήσω και μετά το πέρας της ερχόμενης βδομάδας. Μπορεί να είναι εγωιστικό αυτό που σου ζητάω αλλά είναι άνοιξη και τα λιβάδια καταπράσινα και έχω τεράστια όρεξη να τριγυρνάω αμέριμνος και να λιάζομαι, να ξαπλώνω στα χορτάρια και να με ενοχλούν τα ζωύφια. Εκείνη την ώρα που περιφέρομαι άσκοπα στις πλαγιές με τις μαργαρίτες, το χαμομήλι και τα θυμάρια, αντικρύζω τα υπόλοιπα στοιχεία της φύσης που έπλασες και δεν μου κάνει καρδιά να τα αφήσω, παρά τις υποσχέσεις Σου περί αιώνιας ζωής σε έναν ακόμη Παράδεισο. Μελαγχολώ στην ιδέα ότι θα γίνω το επίκεντρο της συζήτησης για μια ολόκληρη μέρα με τρόπο που δεν με τιμά ιδιαίτερα. Θα εμφανιστώ γυμνός μπροστά σε πολύ κόσμο, ήδη κρυώνω και ντρέπομαι από τώρα.
Για μια ακόμη φορά, Σε παρακαλώ θερμά να ξανασκεφτείς την αναγκαιότητα επανάληψης, τόσο εθιμοτυπικά, της δικής μου προσωπικής θυσίας και, ει δυνατόν, να επινοήσεις και να επιβάλεις ένα άλλο έθιμο προς αντικατάσταση της δικής μου σφαγής, που κάθε άλλο παρά συμβολική είναι. Απεναντίας, είναι 100% πραγματική!
Ένας ταπεινός αμνός - δούλος Σου από τη Ρήνεια.
No comments:
Post a Comment