Αγαπητέ Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς,
αναφορικά με την από 20.4.2008 επιστολή ενός ταπεινού αμνού - δούλου Σου που δημοσιεύθηκε στο παρόν ιστολόγιο θα ήθελα να επισημάνω τα εξής:
Γνωρίζω ότι όταν έπλασες τον άνθρωπο, τα φυτά και τα ζώα, το έκανες σκεπτόμενος ότι όλα τα δημιουργήματά Σου θα ζούσαν σε αγαστή αρμονία και αμοιβαίο σεβασμό καθώς επίσης και σε καθεστώς πλήρους ισότητας. Πλην όμως, με το πέρασμα των αιώνων, κάποια από τα προαναφερθέντα δημιουργήματά Σου απέκτησαν προβάδισμα εξαιτίας ακριβώς των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών με τα οποία Εσύ ο Ίδιος τα είχες προικίσει. Έτσι, ο άνθρωπος φερ'ειπείν, διαμόρφωσε μια κοινωνία εντός της οποίας επικράτησε έναντι των λοιπών δημιουργημάτων, πάλεψε και συνεχίζει να παλεύει για να δαμάσει και τα υπόλοιπα στοιχεία της Φύσης, μερικά εκ των οποίων εξακολουθούν να παραμένουν αδάμαστα, μόνο και μόνο για να μπορεί να ξαφνιάζεται ακόμα που και που και να έχει να ασχολείται με κάτι. Αν και αντιλαμβάνομαι τα αίτια για τα οποία ο περί ού ο λόγος αμνός Σου δεν επιθυμεί να θυσιαστεί - όντως, το θυμάρι και το χαμομήλι μυρίζουν υπέροχα στις πλαγιές της Ρήνειας, οι δε μαργαρίτες είναι διάσπαρτες σαν εκατοντάδες μικροί ήλιοι σε όλο το νησί - δεν θεωρώ ότι αυτά αποτελούν επαρκή λόγο για την αντικατάσταση του εθίμου της θυσίας που, συν τοις άλλοις, έχει εμπεδωθεί στη συλλογική μνήμη, με κάποιο άλλο έθιμο, λιγότερο επώδυνο.
Περαιτέρω, θα ήθελα να λάβεις υπόψη Σου ότι εφόσον αποφασίσεις την κατάργηση του εθίμου τώρα, ήτοι ελάχιστες μόνο μέρες πριν την καθιερωμένη σφαγή των αμνών, χιλιάδες οικογένειες θα περιέλθουν σε αμηχανία μη γνωρίζοντας πώς να συμπεριφερθούν στο πασχαλινό τραπέζι (θα φάνε το μαρούλι και το γιαούρτι σκέτο;) και άλλες τόσες οικογένειες που βασίζουν την ουσιαστική τους επιβίωση σε αυτό το έθιμο θα περιέλθουν σε δεινή οικονομική κατάσταση, κλονίζοντας ανεπανόρθωτα τις συναλλαγές και την καταναλωτική πίστη, γεγονός που θα προκαλέσει δυσάρεστες συνέπειες στο σύνολο της αγοράς.
Σε παρακαλώ θερμά να δείξεις σωφροσύνη στην απόφασή Σου. Δεδομένου μάλιστα του αυξημένου αισθήματος δικαιοσύνης που Σε χαρακτηρίζει, ζητώ εκ μέρους όλων των εμπλεκομένων στο καθιερωμένο αυτό έθιμο να λάβεις μια απόφαση που δεν θα θίγει τα κεκτημένα τόσων ετών ούτε θα είναι επαχθής για όλους εμάς που με τον α ή β τρόπο συντηρούμαστε από τη σφαγή των αμνών. Στην τελική, η στέρηση από αυτούς των ελάχιστων επιθυμιών τους, όπως η απόλαυση των ευωδιών από το χαμομήλι και το θυμάρι ή η άσκοπη περιπλάνηση στα λιβάδια με τις κίτρινες μαργαρίτες δεν είναι..., δεν αποτελεί..., δεν αρκεί για να..., δεν πρέπει να..., δεν εεε... Ας είμαστε λογικοί!
Εν αναμονή της απόφασής Σου,
Ένας ταπεινός δούλος Σου από τη Μύκονο.
αναφορικά με την από 20.4.2008 επιστολή ενός ταπεινού αμνού - δούλου Σου που δημοσιεύθηκε στο παρόν ιστολόγιο θα ήθελα να επισημάνω τα εξής:
Γνωρίζω ότι όταν έπλασες τον άνθρωπο, τα φυτά και τα ζώα, το έκανες σκεπτόμενος ότι όλα τα δημιουργήματά Σου θα ζούσαν σε αγαστή αρμονία και αμοιβαίο σεβασμό καθώς επίσης και σε καθεστώς πλήρους ισότητας. Πλην όμως, με το πέρασμα των αιώνων, κάποια από τα προαναφερθέντα δημιουργήματά Σου απέκτησαν προβάδισμα εξαιτίας ακριβώς των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών με τα οποία Εσύ ο Ίδιος τα είχες προικίσει. Έτσι, ο άνθρωπος φερ'ειπείν, διαμόρφωσε μια κοινωνία εντός της οποίας επικράτησε έναντι των λοιπών δημιουργημάτων, πάλεψε και συνεχίζει να παλεύει για να δαμάσει και τα υπόλοιπα στοιχεία της Φύσης, μερικά εκ των οποίων εξακολουθούν να παραμένουν αδάμαστα, μόνο και μόνο για να μπορεί να ξαφνιάζεται ακόμα που και που και να έχει να ασχολείται με κάτι. Αν και αντιλαμβάνομαι τα αίτια για τα οποία ο περί ού ο λόγος αμνός Σου δεν επιθυμεί να θυσιαστεί - όντως, το θυμάρι και το χαμομήλι μυρίζουν υπέροχα στις πλαγιές της Ρήνειας, οι δε μαργαρίτες είναι διάσπαρτες σαν εκατοντάδες μικροί ήλιοι σε όλο το νησί - δεν θεωρώ ότι αυτά αποτελούν επαρκή λόγο για την αντικατάσταση του εθίμου της θυσίας που, συν τοις άλλοις, έχει εμπεδωθεί στη συλλογική μνήμη, με κάποιο άλλο έθιμο, λιγότερο επώδυνο.
Περαιτέρω, θα ήθελα να λάβεις υπόψη Σου ότι εφόσον αποφασίσεις την κατάργηση του εθίμου τώρα, ήτοι ελάχιστες μόνο μέρες πριν την καθιερωμένη σφαγή των αμνών, χιλιάδες οικογένειες θα περιέλθουν σε αμηχανία μη γνωρίζοντας πώς να συμπεριφερθούν στο πασχαλινό τραπέζι (θα φάνε το μαρούλι και το γιαούρτι σκέτο;) και άλλες τόσες οικογένειες που βασίζουν την ουσιαστική τους επιβίωση σε αυτό το έθιμο θα περιέλθουν σε δεινή οικονομική κατάσταση, κλονίζοντας ανεπανόρθωτα τις συναλλαγές και την καταναλωτική πίστη, γεγονός που θα προκαλέσει δυσάρεστες συνέπειες στο σύνολο της αγοράς.
Σε παρακαλώ θερμά να δείξεις σωφροσύνη στην απόφασή Σου. Δεδομένου μάλιστα του αυξημένου αισθήματος δικαιοσύνης που Σε χαρακτηρίζει, ζητώ εκ μέρους όλων των εμπλεκομένων στο καθιερωμένο αυτό έθιμο να λάβεις μια απόφαση που δεν θα θίγει τα κεκτημένα τόσων ετών ούτε θα είναι επαχθής για όλους εμάς που με τον α ή β τρόπο συντηρούμαστε από τη σφαγή των αμνών. Στην τελική, η στέρηση από αυτούς των ελάχιστων επιθυμιών τους, όπως η απόλαυση των ευωδιών από το χαμομήλι και το θυμάρι ή η άσκοπη περιπλάνηση στα λιβάδια με τις κίτρινες μαργαρίτες δεν είναι..., δεν αποτελεί..., δεν αρκεί για να..., δεν πρέπει να..., δεν εεε... Ας είμαστε λογικοί!
Εν αναμονή της απόφασής Σου,
Ένας ταπεινός δούλος Σου από τη Μύκονο.
No comments:
Post a Comment