Λένε πως η γρια κότα έχει το ζουμί. Και πως η κότα ελευθέρας βοσκής είναι πιο νόστιμη.
Ιδού οι λόγοι:
Η κότα που ζει τη ζωή της χωρίς πρόγραμμα, δηλαδή ξυπνάει το πρωί ό,τι ώρα θέλει αγνοώντας τον πετεινό που πετάγεται από τα άγρια χαράματα και αρχίζει τη φασαρία (κατάλοιπο από το στρατό) και μετά ξεκινάει να σουλατσάρει στη γειτονιά περισυλλέγει αρχικά ό,τι έχει περισσέψει από την προηγουμένη. Με αυτόν τον τρόπο επιτελεί έργο κοινοφελές καθότι γλιτώνει τους υπόλοιπους από το να καθαρίζουν σημεία και περιοχές από υπολείμματα, που ούτως ή άλλως είναι πολύ δύσκολο να απομακρυνθούν, να όμως που το μικρό ράμφος της κότας κάνει θαύματα και εισχωρεί εκεί οπού καμιά σκούπα δεν πλησιάζει καν.
Επιπλέον, η κότα που βόσκει ελεύθερα στην αλάνα, παρακολουθεί με ενδιαφέρον όλα όσα συμβαίνουν γύρω της, αποκτώντας γνώση και συσσωρεύοντας εμπειρία αναφορικά με τις κοινωνικές σχέσεις και συναναστροφές. Ανά πάσα στιγμή γνωρίζει τι γίνεται πίσω από την ουρά της ή κάτω από τη μύτη της και δεν την πολυενδιαφέρει κιόλας αν άλλοι την κουτσομπολεύουν. Κάνει κι αυτή το ίδιο με την πρώτη ευκαιρία, χωρίς όμως να έχει πρόθεση να προσβάλλει κάποιον. Απλά συμβαίνει να σχολιάζει γεγονότα και προβλήματα άλλων, όχι μόνο επειδή δεν έχει κάτι καλύτερο να κάνει αλλά επειδή έτσι αισθάνεται ότι αποτελεί μέρος ενός συνόλου, στο οποίο επιθυμεί να συμβάλλει, αν και όχι πάντα με την ευτυχέστερη κατάληξη.
Πολλές φορές η κότα θέτει σε πραγματικό κίνδυνο τη ζωή της, όταν από λαιμαργία ή από αφηρημάδα, καταπίνει ολόκληρα κομμάτια πέτρας, μετάλλου ή άλλου δύσπεπτου αντικειμένου και μετά τρέχει και δεν φτάνει. 'Αλλοτε πάλι παρασύρεται από τις σκέψεις της και για λίγο δεν την παίρνει από κάτω κυριολεκτικά κάποιο διερχόμενο όχημα, τετράτροχο ή δίτροχο. Τότε βέβαια τσιτώνει, ενοχλείται, συγχύζεται, κράζει, ξεπουπουλιάζεται, αλλά σιγά σιγά ξαναβρίσκει την ηρεμία της και αποσύρεται διακριτικά σε σκιερό μέρος για να κουρνιάσει.
Το τελευταίο πράγμα που θα χαρακτήριζε την ερωτική της ζωή είναι η στασιμότητα και η πλήξη. Κάθε άλλο. Η επιλογή του ερωτικού συντρόφου δεν στηρίζεται στην παρωχημένη αντίληψη περί σιγουριάς και ασφάλειας που επιδιώκουν άλλα είδη του ζωικού βασιλείου. Η ηδονή είναι το πρωτεύον, που μαζί με την ποικιλία και τις εναλλαγές των παρτενέρ κάνουν το ζευγάρωμα για αυτή κάτι περισσότερο από μια καταναγκαστική πράξη με σκοπό την αναπαραγωγή.
Σε γενικές γραμμές ζει ζωή έντονη παρά το ότι, εκ πρώτης όψεως κάτι τέτοιο δεν είναι ορατό. Αυτό, σε συνδιασμό με τα προαναφερθέντα χαρακτηριστικά του έκλυτου βίου της, χαρίζουν στη σάρκα της αυτή τη νοστιμιά που όλοι αναγνωρίζουμε κάθε που τρώμε ψημένο στη σχάρα ένα μπούτι κότας ελευθέρας βοσκής, με λίγη ρίγανη, μια πρέζα αλάτι και μπόλικες σταγόνες λεμόνι.
Ιδού οι λόγοι:
Η κότα που ζει τη ζωή της χωρίς πρόγραμμα, δηλαδή ξυπνάει το πρωί ό,τι ώρα θέλει αγνοώντας τον πετεινό που πετάγεται από τα άγρια χαράματα και αρχίζει τη φασαρία (κατάλοιπο από το στρατό) και μετά ξεκινάει να σουλατσάρει στη γειτονιά περισυλλέγει αρχικά ό,τι έχει περισσέψει από την προηγουμένη. Με αυτόν τον τρόπο επιτελεί έργο κοινοφελές καθότι γλιτώνει τους υπόλοιπους από το να καθαρίζουν σημεία και περιοχές από υπολείμματα, που ούτως ή άλλως είναι πολύ δύσκολο να απομακρυνθούν, να όμως που το μικρό ράμφος της κότας κάνει θαύματα και εισχωρεί εκεί οπού καμιά σκούπα δεν πλησιάζει καν.
Επιπλέον, η κότα που βόσκει ελεύθερα στην αλάνα, παρακολουθεί με ενδιαφέρον όλα όσα συμβαίνουν γύρω της, αποκτώντας γνώση και συσσωρεύοντας εμπειρία αναφορικά με τις κοινωνικές σχέσεις και συναναστροφές. Ανά πάσα στιγμή γνωρίζει τι γίνεται πίσω από την ουρά της ή κάτω από τη μύτη της και δεν την πολυενδιαφέρει κιόλας αν άλλοι την κουτσομπολεύουν. Κάνει κι αυτή το ίδιο με την πρώτη ευκαιρία, χωρίς όμως να έχει πρόθεση να προσβάλλει κάποιον. Απλά συμβαίνει να σχολιάζει γεγονότα και προβλήματα άλλων, όχι μόνο επειδή δεν έχει κάτι καλύτερο να κάνει αλλά επειδή έτσι αισθάνεται ότι αποτελεί μέρος ενός συνόλου, στο οποίο επιθυμεί να συμβάλλει, αν και όχι πάντα με την ευτυχέστερη κατάληξη.
Πολλές φορές η κότα θέτει σε πραγματικό κίνδυνο τη ζωή της, όταν από λαιμαργία ή από αφηρημάδα, καταπίνει ολόκληρα κομμάτια πέτρας, μετάλλου ή άλλου δύσπεπτου αντικειμένου και μετά τρέχει και δεν φτάνει. 'Αλλοτε πάλι παρασύρεται από τις σκέψεις της και για λίγο δεν την παίρνει από κάτω κυριολεκτικά κάποιο διερχόμενο όχημα, τετράτροχο ή δίτροχο. Τότε βέβαια τσιτώνει, ενοχλείται, συγχύζεται, κράζει, ξεπουπουλιάζεται, αλλά σιγά σιγά ξαναβρίσκει την ηρεμία της και αποσύρεται διακριτικά σε σκιερό μέρος για να κουρνιάσει.
Το τελευταίο πράγμα που θα χαρακτήριζε την ερωτική της ζωή είναι η στασιμότητα και η πλήξη. Κάθε άλλο. Η επιλογή του ερωτικού συντρόφου δεν στηρίζεται στην παρωχημένη αντίληψη περί σιγουριάς και ασφάλειας που επιδιώκουν άλλα είδη του ζωικού βασιλείου. Η ηδονή είναι το πρωτεύον, που μαζί με την ποικιλία και τις εναλλαγές των παρτενέρ κάνουν το ζευγάρωμα για αυτή κάτι περισσότερο από μια καταναγκαστική πράξη με σκοπό την αναπαραγωγή.
Σε γενικές γραμμές ζει ζωή έντονη παρά το ότι, εκ πρώτης όψεως κάτι τέτοιο δεν είναι ορατό. Αυτό, σε συνδιασμό με τα προαναφερθέντα χαρακτηριστικά του έκλυτου βίου της, χαρίζουν στη σάρκα της αυτή τη νοστιμιά που όλοι αναγνωρίζουμε κάθε που τρώμε ψημένο στη σχάρα ένα μπούτι κότας ελευθέρας βοσκής, με λίγη ρίγανη, μια πρέζα αλάτι και μπόλικες σταγόνες λεμόνι.
No comments:
Post a Comment